شاخه های شکسته و میوه های کرم خورده و گاهی پوسیده را می بینیم. با خودمان می گوییم چه میوه ی پلاسیده ای و چه درخت بی روحی ! اما مقصر میوه نیست. از شاخه ها بیا پایین. ریشه را نگاه کن. همه چیز از ریشه شروع می شود و ما فقط ظاهر را نگاه می کنیم . آن میوه میخواهد که خوش طعم و خوش رنگ باشد. شاخو برگ ها میخواهند که با روح باشند اما ریشه ی درخت نمیگذارد آبی به شاخه ها برسد. فراموش نکنیم اگر در جامعه ، در زندگی ، در کار و هر جایی مشکلی را یافتیم، به آن مشکل گیر ندهیم . ریشه را پیدا کنیم. یا آن ریشه را ترمیم کنیم تا همه میوه ها و شاخه ها رنگو روح بگیرند، یا ریشه را قطع کنیم و به سراغ ریشه هایی برویم که بگذارند میوه ها و شاخه ها از آب سیراب شوند. با از بین بردن یک شاخه و چند میوه، درخت طراوت نمیگیرد. سرمان را پایین بگیریم و ریشه ها را پیدا کنیم.