هرگاه دلت هوای کودکی ات را می کند همنشین کودکان شو. آنها بهتر از هر کسی میتوانند آن دوران بی دغدغه را برایت تداعی کنند. اگه میدانستی در چشم کودکان چه میگذرد، دیگر هوای بزرگ شدن به سرت نمیزد. برگرد به آینده، این تنها راه خروج از تاریکیست. آینده ی ما در گذشته پنهان شده است. قدم هایت را آهسته بردار، شاید بیش از حد بزرگ شدی. دو قدم دیگر مانده تا انتهای راه. تا دیر نشده برگرد به آینده چراکه پس از این 2 قدم، دیگر راه برگشتی نیست.